- yaygaracı
- 1. صياح [صَيَّاح]Anlamı: gerekli gereksiz çok bağıran2. عواء [عَوَّاء]Anlamı: gerekli gereksiz çok bağıran
Türkçe-Arapça Sözlük. 2015.
yaygaracı
Look at other dictionaries:
yaygaracı — sf. Gerekli gereksiz çok bağırıp çağıran Annesi gibi çatık kaşlı ve yaygaracı değildi. Halikarnas Balıkçısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
CARİS — Yaygaracı, geveze, terbiyesiz, güldürücü. Çala çaldıran … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
carcar — sf., hlk. Geveze, yaygaracı … Çağatay Osmanlı Sözlük
şaklatmak — i Şak diye ses çıkartmak Yaygaracı kadın bir elinin tersini öteki elinin avucuna vurarak şaklatıyor, gözlerini açıyor, bağırıyordu. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
şamatacı — is. Gürültü, patırtı yapan kimse ... her köşe, içen, yiyen, yaygaracı, şamatacı insan yığınlarıyla kaynıyordu. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
vayvaycı — sf. Yaygaracı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaygaracılık — is., ğı Yaygaracı olma durumu, şirretlik … Çağatay Osmanlı Sözlük
